Hey lieve volgers,

Na lang zoeken heb ik eindelijk me eigen plekje gevonden.

Nu hoor ik jullie denken "he maar je bent nog een tiener hoe kan je al een eigen huisje hebben?" Nou dat ga ik jullie in het kort uit leggen..

Toen ik 3 jaar oud was zijn mijn ouders gescheiden en ik ben toen bij me moeder gaan wonen. Mijn vader was al vrij snel uit het beeld, die had het druk met zijn eigen leven denk ik.

Eigenlijk liep mijn leven goed (zover ik het me kan herinneren), ging netjes naar school had genoeg vrienden en ja heb een goede jeugd gehad.

Maar op een dag toen ik net een paar dagen 15 was kreeg ik het meest vervelende telefoontje die ik me ooit kon bedenken..

Het was de politie met het nieuws dat me moeder een ongeluk heeft gehad en dat ik per direct naar het ziekenhuis moet komen.

Zo gezegd zo gedaan ik naar het ziekenhuis, toen ik daar aan kwam zag ik al een aantal zusters staan en die liepen op me af.

Toen wist ik al genoeg, zei vertelde mij dat ik snel gedag moest zeggen omdat me moeder het niet lang meer zou volhouden.

Ze was zo erg gewond dat niets meer zou helpen. gelukkig heb ik haar nog gedag kunnen zeggen voor dat ze in een diepe slaap zou vallen en nooit meer wakker zou worden.

Daar sta je dan als meisje van net 15 jaar geen je hele leven al geen vader gehad en nu is je moeder ook ineens uit het leven!

Hoe gaan we dit doen, waar ga ik heen, wie is er om mij te helpen in het leven?? Allemaal vragen die ik mezelf begon te stellen.

Toen ik uit de kamer waar me moeder lag liep zag ik de buurvrouw die stond op mij te wachten en omhelsde me gelijk.

We zijn later naar haar huis gegaan om alles voor de begrafenis te regelen. Vervolgens vraag ik haar hoe gaat het nu verder??? Nou antwoord ze dat heb ik al geregeld.

Mijn buurvrouw heeft een opvang huis voor 

alleenstaande moeders (ho wacht ik ben geen mama nog) maar ze had geregeld dat ik daar kon verblijven.

Super lief natuurlijk en ben haar ook super dankbaar.

En nu 3 jaar later zit ik in me eigen huisje die ik samen met me buurvrouw heb geregeld. Wat had ik zonder haar gemoeten.

Dit is dus een stukje uit mijn leven voor ik dus een zelfstandige tiener werd. 

 

XOXO Serena